نتایج این مطالعه نشان داد که گرایش به رفتارهای ناهنجار و خشونت آمیز درست زمانی افزایش می یابد که رسانه ها خشونت حاکم بر جامعه را با بازی های رایانه ای مرتبط کرده و تصاویر این خشونت ها را نمایش می دهند. به طوری که بیش از ۹۰٪ افراد مورد مطالعه اعلام کردند که درست پس از مشاهده خبری در مورد رابطه بازی های رایانه ای و خشونت، سطوح عصبانیت بیشتری در خود احساس کرده و تمایل بیشتری به ابراز خشونت یافته اند. شاید اصلی ترین توجیه طرفداران نظریه تاثیر بازی های کامپیوتری بر روی رفتار های خشونت آمیز این باشد که عاشقان کشته مرده بازی ها قادر نیستند بین یک بازی و دنیای واقعی تمایز قائل شوند و در نتیجه بازی های خشن به رفتار های خشن در آنها منجر می گردد. اما دکتر ماریو وانس (Mario Vance) نظر دیگری دارد. او معتقد است فردی که با عقل سلیم خود یک کنسول بازی مدرن خریده و آن را راه می اندازد، به طور حتم قادر به تشخیص دنیای کارتونی بازی ها از واقعیت نیز هست. او تاکید می کند که بازی های رایانه ای به خودی خود نمی توانند خشونت را در جامعه ترویج دهند و هیچ شاهد علمی بر این مدعا وجود ندارد، و یا حداقل نمی بایست انگشت اتهام را از همان ابتدای وقوع جرم یا خشونت به سمت آنها نشانه رفت.

 

شاید اکنون زمان آن فرا رسیده باشد که رسانه ها، از به تصویر کشیدن رفتار های ناهنجار و مرتبط دانستن آن ها با بازی ها و فیلم های خشن دست بر دارند، زیرا با این کار نه تنها کمکی به کاهش میزان ناهنجاری های اجتماعی نمی کند، بلکه با تاثیر بر روی ذهن طرفداران این گونه بازی ها، نا خواسته آن ها را به سمت رفتار های خشونت آمیز سوق می دهد.